Hoi, mijn naam is Marcel Spinella en alweer enige jaren actief bij de WRB. En ben dit jaar op 29 februari 14 geworden, do the math!
Ik ben eerst een aantal jaren strandwacht in Zoutelande geweest, ja dat nummer van Blöf wat je nu in gedachte hebt inderdaad. Helaas veranderde dit. Je kreeg vergoeding en er werd verwacht dat je daarnaast vuilniszakken ging legen en strandstoelen verhuren. Niet voor mij dus.
Hierom ben ik terecht gekomen in Wijk aan zee. Ik kon Jos, Janny en Edwin van een instructeursopleiding in IJmuiden in 1992. Jos vroeg om eens langs te komen. Hij is dan ook de “schuldige” dat ik te vinden ben in Wijk aan Zee, en ben daardoor sinds juli 2003 lid.
Tot 2009 waren er andere strandopleidingen eerst de jeugdopleiding en daarna strandwacht A en strandwacht B, dat ging over naar een Lifeguard opleiding. Met Richard en Bert zijn we begonnen met strandbrevetopleiding, dit werd later WRB 1,2 en 3.
Een van de eerste dingen die ik altijd doe met mooi weer, is na het openen van de post met een kop koffie op mijn blotte voeten in het warme zand zitten, dát is het strandgevoel voor mij. In oktober kijk ik er alweer naar uit.
Daarnaast ben ik in het zwembad te vinden. Ik heb geen vaste groep maar er is altijd wel een groep waar ik les kan geven, door een verhinderde instructeur. Alle groepen heb ik wel een keer les mogen geven. Het is leuk om, soms jaren later, te horen dat je iemand hebt leren duiken of onder water te zwemmen.
Ook zet ik mij in voor de EHBO, dit wordt soms met enige frisse tegenzin gevolgd maar achteraf hoor ik vaak dat het oefenen toch weer goed is. Het meeste werk wat wij bij de WRB uitvoeren is EHBO gerelateerd, goede kennis en weten wat je moet doen is dus erg belangrijk.
Om vervolgens weer door te gaan met de strandopleiding op de dinsdag, dit begint vaak met de gezamenlijke maaltijd. Wat eten we deze week? Een broodje hamburger of toch een keer iets anders als fou yong hai, hoeveel mensen komen eten om vervolgens boodschappen te gaan doen. Elke week weer met het kampeergevoel op enkele pitjes in de hoop dat het gasflesje niet leeg is een maaltijd neer zetten. Meteen bespeur ik een zeker verschil met mijn werk als kok in een ruime goed uitgeruste keuken. Een uitje fijn snijden met een groot bot mes op een ontbijtbordje is dan een heuse uitdaging. Na het eten snel afwassen want de Lifeguards in opleiding komen al binnen. Nog snel een kop koffie en dan weer aan de gang. In de wetenschap dat van alle 10 kandidaten er niet veel overblijven…
Dit alles is onmogelijk zonder “mishandelde” slachtoffers zoals Bert, uit de vorige ontmoet de vrijwilliger, die dat met plezier doen. Vraag me toch wel eens af of de lichte reddertjes geen slachtoffer zijn in vergelijk met de ietwat zwaardere Bert; maar ook deze redders hebben plezier. Maar boven ales zijn het allemaal toppers, maar daar doen we het wél voor. Zij zijn nu lifeguard, opleider, postcommandant of bestuurslid en daar ben ik toch stiekem wel trots op.
#dankbaar #vrijwilligers #throwbackthursday #tbt
#ontmoetdevrijwilliger #reddingsbrigade #lifeguard #wijkaanzee
Vorige ontmoet de vrijwilliger lezen? Klik hier
